همشهری آنلاین - فاطمه عسگری نیا :همسایگی این تابلو با مرکز تعویض پلاک خودرو هم خودش حکایت جالبی دارد. به قول صاحب بساط، اینجا محل بیمه شدن خودروهای نو و پلاک‌های تروتازه‌ای است که از مرکز تعویض پلاک خارج می‌شوند. عمو حسین این حرف را می‌زند و صدای خنده‌اش بلند می‌شود. ما با خون‌مالی کردن پلاک و چرخ‌های خودرو آن را در برابر هر حادثه و چشم بدخواهی بیمه می‌کنیم. بعد درحالی‌که دست‌های یخ‌زده از سوز سرمای زمستانی را به هم می‌مالد از قیمت مرغ و خروس‌های قربونی‌اش برایمان می‌گوید:
«مرغ و خروس‌ها دانه‌ای ۱۶۰ هزار تومان است. یک روز ممکن است ۳ تا ۴ تا قربانی کنم یک روز هم ممکن است هیچ فروشی نداشته باشم.»
بیشتر بخوانید:خانه مسن ترین شهید تهران اینجاست | پدری به رسم آقا جان
با اینکه آفتاب سروصورت چروکیده‌اش را حسابی سیاه کرده است، اما لحظه‌ای لبخند از لبش محو نمی‌شود و می‌گوید خودم ماشین ندارم، اما باور کنید آنقدر که از ماشین خریدن مردم خوشحال می‌شوم به ماشین خریدن خودم فکر نمی‌کنم: «سنت قربانی کردن از قدیم‌الایام بوده و هست؛ هر چند این روزها جوان‌ترها خیلی بهایی به این سنت‌های قدیمی نمی‌دهند، اما بزرگ‌ترها اینگونه نیستند. به‌خاطر همین بیشتر مشتری‌های ما هم که جوان‌ها هستند اعتراف می‌کنند به سفارش پدر و مادرشان باید حتما برای ماشین نو قربانی کنند. عمو حسین از آن آدم‌هایی است که همیشه دعا می‌کند مردم ماشین بخرند با اینکه خودش ماشین ندارد و مجبور است هر روز بساط مرغ و خروسی‌اش را روی ترک موتور زهوار دررفته‌اش جابه‌جا کند: «نان ما هم در ماشین خریدن و پایبند بودن آن به سنت‌های قدیمی است.»
بیشتر بخوانید: شما هم می توانید با این شماره ها ناجی باشید
نظر شما